TRANSFORMATIE DOOR AVALON
Volgens een legende, was Avalon lang geleden een bestaande fysieke plaats, waar de priesteressen hun godinnen eerden met het houden van rituelen. Het was een heilige plek, een soort tempel, waar niet iedereen toegang tot had en dat werd ook gerespecteerd door het Keltische volk. Men zegt dat door de komst van het christendom, Avalon achter sluiers van de nevelen is gehuld. Alleen diegenen die het vermogen hebben door de sluiers heen te kijken, kunnen toegang krijgen tot Avalon.
De naam Avalon komt van het Keltische woord Avalloc of Avallach, een Keltische halfgod die de onderwereld bestuurde. Het woord Avalon betekent: “Het eiland van de appels”. De appel werd gezien als de vrucht der wijsheid voor de Godinnen, een magische vrucht. Later werd de appel in de Bijbel een verboden vrucht en Eva werd de schuldige die Adam verleidde tot het nemen van een hap van de verboden vrucht. De toon werd gezet en de vrouw werd hierdoor als verleidster en verraadster afgebeeld door de kerk. Daarmee slaagden de kerkleiders in hun opzet om de (vrouwelijke) natuurreligie uit te bannen en mensen over te halen tot het Christelijke geloof. Toch bleef de mythische betekenis van Avalon leven in vooral legendes en sluimerde zij op de achtergrond, wachtend tot de vrucht van wijsheid weer gegeten mocht worden en we de wijsheid in onszelf weer mochten gebruiken.
Image by Wendy Andrew
Avalon en de Godin
In Avalon eren de priesteressen al eeuwenlang de Godin met ceremonies en rituelen. Avalon is verbonden met de Godin en staat in die zin symbool voor de vrouwelijke spiritualiteit. De Godin is de Moeder, de gever van leven, de schepster. Uit haar schoot ontstaat leven, zij verzorgt het, koestert het en voedt het. De Godin staat symbool voor het vrouwelijke stuk in ons dat staat voor creatie, schoonheid en respect voor het leven dat de moeder Aarde ons geeft. De cyclus van haar lichaam is de cyclus van de aarde: een regelmatige verandering die als een cirkel rond gaat. Moeder Aarde verdient onze aandacht voor deze veranderingen, want de energetische trillingen die veroorzaakt worden door de veranderingen in de aarde, hebben ook invloed op onze innerlijke wereld. We zijn natuurwezens, maar zijn onze verbinding met de natuur vergeten door de waan van alledag: de eisen die onze moderne en onnatuurlijke maatschappij aan ons stelt.
Volgens legendes regeren in Avalon vrouwen en in het bijzonder de Vrouwe van Avalon, een godin van liefde, schoonheid, kracht en wijsheid. Zij is de vrouwe van Licht en Donker en zij heeft meerdere namen en meerdere verschijningsvormen. Onder de meest oude namen zijn die van de negen Morgens – een zusterschap, waarvan de bekendste Morgan la Fey. Deze namen zijn door de bekende druïde Taliesin opgeschreven in het boek van Geoffrey Monmouth: “Vita Merlini”. Deze negen vrouwen beschikken samen over alle kwaliteiten van de Godin en staan bekend om hun kennis van zeven vrije kunsten: astronomie, astrologie, wiskunde, healing, muziek, het lichaam en divinatie. De negen Morgens zitten in hun donkere mantels in een kring rondom een grote ketel van inspiratie, onsterfelijkheid en wedergeboorte, in een grot diep onder de Glastonbury Tor in de onderwereld van Annwn. Soms nemen ze de gedaante aan van zwarte kraaien, witte duiven, groene spechten of haviken.
Glastonbury: Avalon van het hart
De inwoners van het Engelse plaatsje Glastonbury zullen je vertellen dat Avalon daar is. Glastonbury is gelegen in het district Sommerset, in het zuidwesten van Engeland, niet ver van Bristol en dichtbij bekende stenen cirkels, zoals Stonehenge en Avebury. De bekende mystica Dion Fortune, die in het begin van de twintigste eeuw leefde, woonde in Glastonbury en noemde Glastonbury ook wel: “Avalon van het hart”. De twee plaatsen zijn voor haar en ook voor mij onlosmakend aan elkaar verbonden: Glastonbury is de plaats die je kunt zien met het blote oog en Avalon is de plaats die je kunt zien met het innerlijk oog. Ook vele mythes en legendes geven aan dat Glastonbury de plek is, waar Avalon hoort te liggen.
Avalon in ons
Avalon staat voor mij symbool voor ons innerlijk – het naar binnen gaan, ze is een spiegel en ze confronteert ons met wie we werkelijk zijn. Ze is een transformerende kracht die oude onnuttige gedragspatronen kan omzetten in nieuwe zinvolle patronen. Ze is de dood en ze is de wedergeboorte, ze is de cyclus van het leven die we nodig hebben om te vernieuwen en werkelijk te leven. Ze manifesteert zich het beste in de natuur en in onze eigen natuur, als we dat toelaten. Avalon leert ons natuurlijk te leven, trouw te zijn aan je ware natuur. Je kunt jouw ware natuur alleen maar leren kennen, als je naar binnen durft te gaan en stil durft te zijn. Dan pas hoor je haar stem, dan pas hoor je jouw stem en dan pas weet je hoeveel illusies je nog hebt en moet laten gaan om bij je ware kern te komen.
Natuurlijk leven staat voor mij ook voor zuiver en integer leven en dat uit zich in vele zaken, van de gedachtes die je denkt naar het voedsel wat je eet. Een schoon milieu is goed voor ons, net als harmonie tussen de mensen onderling zonder wedijver, conflicten en afscheiding. De Avalon energie is in ons allemaal, zij is de kracht van de vrouwen en mannen om hun eigen leven te bepalen, de vrije keuze te hebben en de verantwoordelijkheid die je neemt voor je acties.